نشانههای مــؤمــن (25)
25. رَصِينُ الْوَفَاءِ: در وفاداری استوار و ثابتقدم است.
از دیگر ویژگیها و نشانههای برجستهٔ مؤمن، وفاداری همراه با استواری و ثبات است. واژه «رَصين» در لغت به معنای محکم، استوار و پابرجاست (فرهنگ فارسی معین، حرف ر)؛ و «وفاء» یعنی پایبندی به عهد، قول و پیمان؛ بنابراین، «رَصينُ الوَفاء» کسی است که در وفای به عهد، محکم و لغزشناپذیر است؛ نه با تغییر شرایط، پیمان را میشکند و نه با فشارها و وسوسهها، از تعهدات خود عقبنشینی میکند.
مؤمنان، وفای به عهد را یک تکلیف و وظیفه الهی میدانند؛ زیرا قرآن کریم خطاب به مؤمنان فرموده است: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ...»؛ اى كسانى كه ايمان آوردهايد، به پيمانها وفا كنيد. (مائده: 1). خطاب مستقيم خداوند به مؤمنان و سپس فرمان به پايبندى به تعهدها و قراردادها، حاكى از اهميت و ارزش آن است.
وفای به عهد، از صفات برجسته حضرت اسماعیل (ع) است:«وَ اذْکُرْ فِی الْکِتَابِ إِسْمَاعِیلَ ۚ إِنَّهُ کَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَ کَانَ رَسُولًا نَبِیًّا»؛ و در این کتاب (آسمانی) از اسماعیل (نیز) یاد کن، که او در وعدههایش صادق و رسول و پیامبری (بزرگ) بود. (مریم: 54).
پيامبر اکرم (ص) میفرماید: «مَن كانَ يُؤمِنُ باللّه ِ و اليَومِ الآخِرِ فَلْيَفِ إذا وَعَدَ»؛ هر كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد بايد هرگاه وعده میدهد [بدان] وفا كند. (بحار الأنوار، ۷۷: ۱۴۹).
امام علی (ع) فرموده است: «الوَفاءُ عُنوانُ وُفُورِ الدِّينِ و قُوَّةِ الأمانَةِ»؛ وفادارى، نشان دینداری زياد و امانتداری قوى است.
(غررالحکم: ۱۴۳۰).
امام زینالعابدین (ع) در پاسخ به اين سؤال كه: چكيده شرايع دين چيست؟ فرمود: « قَولُ الحَقِّ و الحُكمُ بِالعَدلِ و الوَفاءُ بِالعَهدِ»؛ حقگویی، داورى عادلانه و وفاى به عهد.(خصال: ۱۱۳).
امام صادق (ع): «ثَلاثَةٌ لا عُذرَ لأحَدٍ فيها: أداءُ الأمانَةِ إلَى البَرِّ و الفاجِرِ و الوَفاءُ بِالعَهدِ لِلبَرِّ و الفاجِرِ و بِرُّ الوالِدَينِ بَرَّينِ كانا أو فاجِرَينِ»؛ سه چيز است كه هیچکس در آنها معذور نيست: برگرداندن امانت به نيك و بد، وفاى به عهد با نيك و بد و خوشرفتاری با پدر و مادر، خوب باشند يا بد. (خصال: ۱۲۳ ).
بنابراین، مؤمن واقعی، در دوستی، در پیمان، در وعده و حتی در روابط خانوادگی، وفادار، صادق و پایدار است.
نتیجه:
وفاداری استوار، نشانهای روشن از بلوغ ایمانی و صداقت درونی انسان مؤمن است. کسی که رصینالوفاء است، در میدان زندگی اهل تعهد، اعتماد و پایداری است؛ نه عهدش را میشکند، نه از مسئولیت میگریزد و نه دیگران را در میانه راه تنها میگذارد. چنین انسانی، هم در نگاه خداوند محبوب است، هم در میان مردم مایه اطمینان و احترام. در جهانی که بیوفایی و پیمانشکنی فراوان شده، مؤمن واقعی باوفای استوارش، همچون ستونی محکم در برابر فرسایش روابط انسانی میایستد و نماد امانتداری، ثبات و بزرگواری میگردد. به قول مولانا:
مؤمن آن باشد که اندر جزر و مد کافر از ایمان او حسرت خورد (مثنوی معنوی، دفتر 5: 3355).
ادامه دارد