زیبایی‌های رمضان (28)
زیباترین شبِ رمضان
بر اساس منابع روایی ما، معروف و مشهور این است که شب مبارک قدر محتمل بین شب‌های 19، 21 و 23 است؛ اما شب بیست و سوم رمضان، به این دلایل زیباترین شب‌های قدر است
یک:
که شب نوزدهم، «شب نوشتن تقدیر» است، شب بیست و یکم، «شب قطعی شدن تقدیر» است و شب بیست و سوم «شب امضای نهایی» است.
دو:
بسیاری از بزرگان، بر اساس برخی روایات، شب قدر بودن بیست و سوم را احتمال بیشتر داده‌اند. مرحوم شیخ صدوق گفته است: «اساتید ما اتفاق‌نظر دارند که شب بیست و سوم، شب قدر است». (خصال، ص ۵۱۹).
سه:
شب بیست و سوم، طبق روایتی که به شب جُهَنِیّ نیز شهرت دارد. از امام باقر (ع) نقل‌شده است، شخصی به نام «جُهَنِیّ» خدمترسول خدا (ص) رسید و عرض کرد: من شتران، گوسفندانی دارم [نمی‌توانم به مدینه بیایم و در نماز شما شرکت کنم]، دوست دارم شبی از رمضان را معیّن کنید که در آن شب در نماز شما حاضر شوم. رسول اکرم (ص) او را فراخواند و در گوش او چیزی گفت. ازآن‌پس وقتی شب بیست و سوّم ماه رمضان فرامی‌رسید، وی شتران و گوسفندان و خانواده و فرزندان و غلام‌های خود را وارد مدینه می‌کرد و آن شب را در شهر می‌ماند و به هنگام صبح برمی‌گشت. (دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۲۸۲؛ من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۱۶۰).
چهار:
از امام علی (ع) نقل‌شده است که پیامبر اکرم (ص) در شب بیست و سوم، اهل خانه‌اش را بیدار نگه می‌داشت و به‌صورت افراد خواب‌آلود آن‌ها آب می‌پاشید تا بیدار بمانند. (دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۲۸۲).
پنج:
حضرت فاطمه (س) نیز در شب بیست و سوم اجازه نمی‌داد فرزندانش بخوابند و برای اینکه بیدار بمانند به آن‌ها غذا کمتر می‌داد و می‌فرمود روز را استراحت کنند که شب خوابشان نبرد و می‌فرمود: محروم کسی است که از خیر امشب محروم بماند. (دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۲۸۲؛ مفاتیح‌الجنان، اعمال مخصوصِ شب بیست و سوم).
شش:
بر اساس روایتی،امام صادق (ع) در شب بیست و سوم رمضان، بیمار بود، بااین‌حال از اطرافیانش خواست او را به مسجد ببرند تا در آنجا عبادت کند. (الامالی شیخ طوسی، ص ۶۷۶).
هفت:
امام رضا (ع) فرمود: «کانَ امیرالمؤمنین لا یَنامُ ثَلاثَ لَیال: لَیلَة ثَلاثَ و عِشرینَ مِن شَهرِ رَمَضانَ و لَیلَة الفِطرِ و لَیلَة النِّصفِ مِن شَعبانَ و فیها تُقسَمُ الاَرزاقُ و الآجالُ و ما یَکونُ فِی السِّنَه»؛ امام علی (ع) سه شب را نمی‌خوابید: شب‌های شب بیست و سوم، عید فطر و نیمه شعبان؛ زیرا در این شب‌ها روزی‌ها و اجل و آنچه در طول سال اتفاق می‌افتد، تقسیم و تعیین می‌شوند. (وسائل الشیعه، ج 8، ص 110).
ادامه دارد